Ilke van Pink Ribbon vzw
Kan je jezelf even voorstellen?
Ilke: Ik ben Ilke, 25 jaar en ik werk bijna een jaar voor Pink Ribbon vzw. In die periode heb ik ongelofelijk veel mogen bijleren en heb ik al vele stappen vooruitgezet. Om de balans van werk en privé goed in evenwicht te houden, maak in mijn vrije tijd altijd ruimte voor leuke dingen. Een lange lunch met vrienden of een gezellige avond met mijn huisgenoten, daar zal ik geen nee tegen zegen.
Wat is jouw taak bij Pink Ribbon? Wat was jouw motivatie om bij de vzw te werken?
Ilke: Mijn focus binnen de vzw ligt vooral op het luik preventie, met name een actieve levensstijl stimuleren. Zo zette ik al twee keer alles op alles om zoveel mogelijk mensen aan het wandelen te krijgen via De Roze Mars. Maar coördineer ik ook de wandelcoaches en introduceerde ik Pink Ribbon op grote sportevents. Onze deelname aan de 20 km door Brussel is er eentje waar ik nog steeds trots op ben.
Bovendien werk ik samen met de Secretaris-Generaal, Anne Soenen aan de eerste editie van de National Ladies Golf Cup. Allemaal fantastische projecten waar ik met veel enthousiasme mijn schouders onder zet. Telkens met het eeuwige stemmetje in mijn achterhoofd ‘Ik wil het goed doen’. En dat bedoel ik dan zowel voor Pink Ribbon als organisatie als voor de 250.000 patiënten die momenteel strijden tegen borstkanker.
Hoe kijkt zo’n jonge vrouw als jij naar borstkanker? Heb je er zelf mee te maken gehad?
Ilke: Gelukkig heb ik er zelf nog niet mee te maken gekregen. Maar ik geef toe dat sinds ik bij Pink Ribbon werk, er wel meer mee bezig ben. En gelukkig maar. Voordien kende ik bijvoorbeeld enkel het meest gekende alarmsignaal: het knobbeltje op de borst. Nu weet ik dat er nog acht andere zijn waar ik alert voor moet zijn. En nu ik die kennis heb, spoor ik ook mijn vriendinnen aan om geregeld zichzelf te checken. Al is het maar die twee minuutjes voor je de douche instapt. Het kan een groot verschil maken.
We kennen allemaal mensen met borstkanker in onze omgeving. Bij jou is dat niet anders, vermoed ik.
Ilke: Klopt. Net zoals zovelen ben ik al verschillende mensen in mijn omgeving verloren aan kanker. Het is ongelofelijk hoe snel die ziekte een impact kan uitoefenen op de persoon zelf, maar ook op hun omgeving.
Hoe ga je om met emotionele verhalen en getuigenissen over borstkanker?
Ilke: Telkens opnieuw sta ik versteld van hoe sterk zovele vrouwen zijn. Leven met borstkanker is allesbehalve evident. En er een positieve draai aan geven al helemaal niet. Net daarom ben ik zo dankbaar dat patiënten hun verhaal willen delen met ons. Die raken me iedere keer opnieuw. Ze doen mij beseffen dat zij de reden zijn waarom ik zo graag voor Pink Ribbon werk.
Welk diertje ben jij in de Mammoquiz?
Ilke: Voor ik de test startte had ik al een vermoeden op welk diertje ik zou landen en mijn gevoel zat juist. Ik ben een dolfijn. Zoals ik al zei, ben ik me intussen wel bewust van de alarmtekens en verspreid ik die boodschap ook. Maar het nuchtere kantje in mij zal zich niet te snel zorgen maken.
Welke projecten staan er op stapel bij Pink Ribbon?
Ilke: Er komen nog ontzettend veel Pink Ribbon-projecten aan waar ik aan mag bijdragen. Zo staan we aan de start van een ongetwijfeld mooie samenwerking met Walking.be, gaat deze week de twaalfde editie van De Roze Mars van start en komt ook de finale van de National Ladies Golf Cup eraan. Allemaal projecten die streven naar een gezonde en actieve levensstijl. Want dat is zo belangrijk in de strijd tegen borstkanker. En ik ben meer dan blij dat ik mijn steentje hieraan mag bijdragen.
